Maat 46 in zicht?

YES! Ik ben zwanger van onze eerste! We kunnen niet wachten tot oktober en ons geluk kan niet op. Alhoewel... Voor John misschien af en toe wel op de momenten dat de hormonen met mijn humeur aan de haal gaan. Ik vind het zelf overigens allemaal wel meevallen.

Één van mijn niet-nuttige talenten is googelen. En geloof me dat is één van de eerste dingen die je als zwangere vrouw doet. Echt alles is online te vinden; je kan je kind van week tot week zien groeien in grootte van fruit/snoep/dieren (momenteel heb ik een hamster in m’n buik), er zijn op youtube filmpjes van bevallingen te vinden (ik laat het me toch echt liever overkomen), 100 verschillende adviezen wat je nou wel en niet mag eten en drinken (zelfs m’n milkshake aardbei bij de Mac moet ik laten staan, wie had dat gedacht) en zo kunnen we nog wel even doorgaan. En dan die kwaaltjes, niet te doen wat daar over te vinden is. Tijdens één van mijn zoek sessies besluit ik me daar eens verder in te verdiepen.

- Misselijkheid; welbekend en kom ik vaak online tegen, afkloppen want daar heb ik totaal geen last van gehad.
- Vermoeidheid; aardig herkenbaar, het opstaan uit bed kost al dermate veel energie dat ik daarna alweer toe ben aan een tukkie.
- Veel eten; nog één van mijn niet-nuttige talenten, met dat verschil dat ik er nu een fantastisch goed excuus voor heb.
- Schoonmaakwoede; zou, gezien mijn skills op dit gebied, niet geheel verkeerd zijn als dit kwaaltje op zou duiken.
- Loopneus; oké bijzonder... Zo kunnen we alles wel wijten aan zwanger zijn.

Dan valt mijn blik op het volgende;

‘Vrouwen houden vaak een grotere schoenmaat over aan hun eerste zwangerschap, zo blijkt uit nieuw wetenschappelijk onderzoek.’ (nu.nl, 2013)

Uhm, sorry? Laat ik m’n bril erbij pakken, vast verkeerd gelezen. Grotere. Schoenmaat. Ja hoor, het staat er echt. Is dit een grap? Ik besluit mijn Google sessie te verfijnen en specifiek te zoeken op ‘zwanger grotere voeten’. Door de hoeveelheid bevestigende zoekresultaten ben ik niet bepaald gerustgesteld. Maar ach, wat zeggen al die online artikelen nou eigenlijk? Het leek me een goed idee eens een kwalitatief steekproefje te houden in mijn omgeving.

Helaas, ook dat stelde mij niet echt gerust. Zo blijkt een grotere schoenmaat voor verschillende moeders herkenbaar. Goed, dat moest ik toch echt even laten bezinken. Ik loop dus het risico dat mijn ‘bescheiden’ maatje 45, uitgroeit naar mega voet maat 46. Onzin natuurlijk en wellicht ietwat overdreven, wat is nou één maat op de schuit die het al is.

Maar weet je, mocht het bij mij zo uitpakken, neem ik een maatje groter voor lief. Voor het geluk van zo’n klein groeiend wondertje in m’n buik heb ik zelfs wel 2 maten groter over (of roep ik het nu op mij af?). Het zou natuurlijk wel zonde zijn van de tig paar schoenen in m’n kast en op alle andere rondslingerende plekken in huis (toch duimen dat ik last krijg van kwaaltje schoonmaakwoede), maar goed ook een mooie reden om weer tig paar aan te schaffen. En yesss! Zivaano heeft gelukkig ook een aantal modellen in maat 46.